| REISVERSLAG GRIEKENLAND 2011 Verslag van een klassieke rondreis door Griekenland, deel 3 |
Via Metsovo naar Ioannina Donderdagmiddag 12 mei: Om 12 uur verlaten we Kalambaka, rijden door de laagvlakte en gaan daarna het Pindosgebergte in. We komen nu langs bergen waar de sneeuw nog op ligt. Helaas kan en/of wil onze chauffeur geen goede plaats vinden om te stoppen, zodat ik geen foto's heb van het prachtige berglandschap waar we door heen rijden. We maken een stop in het bergdorpje Metsovo (foto 2) bij de Katarapas. In dit dorpje wonen veel herders en één van hen is de Nederlandse Cecile. Zij geeft ons in Metsovo een rondleiding (foto 4) en vertelt ons hoe het leven in een traditioneel Grieks bergdorpje eruit ziet. Familie blijkt extreem belangrijk. Na de rondwandeling geeft mijn maag aan dat het nu wel heel erg tijd wordt voor de lunch en om 3 uur lunch ik met enkele anderen in een restaurantje in het centrum. Na de lunch lopen we nog even naar de begraafplaats en het knekelhuis om zelf te zien wat Cecile ons vertelde over de goede zorg van Grieken voor hun overledenen. Daarna rijden we door naar Ioannina, dat ligt aan het Pamvotismeer (foto 8). | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
||
Wandeling bij de Vikoskloof Vrijdag 13 mei: Vandaag zouden de liefhebbers de Vikoskloof kunnen lopen met de keuze voor een kortere of langere wandeling. Volgens reisleider Theo staat er echter teveel water in de kloof en kunnen we alleen de korte wandeling doen. Ik weet nog niet of dit klopte, want hij leek het wel erg makkelijk te vinden om maar voor één groep wat te hoeven regelen. In elk geval vertrekken we rond 8 uur en rijden naar Monodendri. Het is dan erg mistig, een mist die uit het Pamvotismeer omhoog lijkt te komen. Wanneer we echter het Pindosgebergte in rijden, blijken we steeds meer boven de mist te komen. Dat levert mooie plaatjes op van de mist die in het dal blijft hangen (foto 1) en later zullen we er helemaal niets meer van merken. We rijden naar Monodendri waar de eigenlijke wandeling naar de Vikoskloof begint om koffie te drinken. Vervolgens rijden we naar het dorpje Vitsa (foto 2) waar wij onze wandeling beginnen en afdalen naar de Voïdomatis-rivier. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
De Vikoskloof is een kloof van 20 kilometer lengte die loopt van het plaatsje Monodendri naar het plaatsje Vikos. De kloof is door de rivier de Voïdomatis is uitgesleten in het kalksteen. De wanden van de kloof zijn tot meer dan 900 meter hoog. Het gebied rond de kloof is het nationaal park Vikos-Aóos. Wij dalen af naar het minder ruige gedeelte. Hoewel ik het zelf ontzettend jammer vind dat wij de echte kloof niet zien, is de wandeling die wij maken ook schitterend. De natuur staat in volle voorjaarsbloei en het Pindosgebergte is schitterend. We lopen ongeveer 3 uur, op ons gemak om zoveel mogelijk te genieten van de mooie natuur. Daarna brengt onze bus ons terug naar Ioannina. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Ioannina Bij terugkomst in Ioannina ga ik eerst met een aantal anderen lekker lunchen bij een Italiaans restaurant in het centrum. Daarna verspreidt de groep zich. Sommigen nemen de boot naar het eiland Nisi (wat zwaar toeristisch blijkt te zijn), anderen gaan naar de grotten van Perama. Ik blijf zelf met Thomas en Stella in Ioannina. Ioannina is een druk plaatsje met veel winkels. We doen rustig aan: we wandelen door het vestingcomplex en langs het Pamvotismeer (foto 1), drinken wat op een terrasje en bezoeken onder andere de Aslan Pashamoskee die in 1618 door Aslan Pasha is gebouwd (foto 2-4). In deze moskee is het Gemeentelijk Museum van Ioannina gevestigd wat best interessant is. Je hebt er ook mooi uitzicht op het Pamvotismeer en de bergen er omheen (foto 5). | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Nafpaktos Zaterdag 14 mei: Vandaag gaan we van Ioannina op het vasteland naar Olympia op het schiereiland Peloponnesos. Een relatief lange reis waarbij we naast enkele korte plas/rook/foto-pauzes (foto 1,2) nog een lange stop van ongeveer 2.5 uur maken in Nafpaktos. Nafpaktos ligt aan de Golf van Korinthe, net naast de nieuwe Rio-Antirriobrug. Dit is met 2.8 kilometer één van de langste hangbruggen ter wereld. Naupaktos heeft een leuke Venetiaanse haven uit de tijd dat de stad nog Lepanto heette en hier de Zeeslag van Lepanto plaats vond. Het is verder een leuk stadje met een lang strand en boven de stad een Venetiaans fort. De borstwering van dit fort loopt helemaal door tot aan het strand. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
Hoewel de mogelijkheid er is om te zwemmen, lijkt het water me nog veel te koud. Ik neem daarom een Griekse salade aan het strand en maak dan de wandeling omhoog naar het fort. Onderweg schiet een slang van ongeveer anderhalve meter voor mijn voeten weg, te snel voor een foto. Het uitzicht vanaf de citadel over de stad is de moeite waard (foto 5-9). Met Grietje en Jan-Joris krijg ik een lift naar beneden van een Griek die ons van het fort naar de haven (foto 10) brengt, waar we nog wat eten. Precies op tijd zijn we terug bij de bus, die ons via die mooie hangbrug naar de Peloponnesos brengt en dan naar Olympia, waar we rond zes uur aankomen. 's Avonds eten we lekker en sfeervol bij restaurant Ambrosia, net buiten het gebied met de typische toeristenrestaurantjes met souvlaki in het centrum van Olympia.. | ||||
 |
 |
 |
 |
 |
| < Vorige | Pagina: [1] [2] [3] [4] [5] [6] [7] | |
| Beginpagina Griekenland |